De verpleegkundigen van Zorgcirkel in Landsmeer wisten niet wat ze zagen toen de HelpSoq een therapeutische kous oprolde. Wat bekend staat als de taaiste klus in de zorg, werd nu in een halve minuut opgelost met een elektrisch apparaat.
Op de langste dag van 2022 was HelpSoq te gast bij ZorgCirkel in Landsmeer, voor een demonstratie. Daar hadden zo’n tien verpleegkundigen een half uurtje vrij weten te maken om het eerste HelpSoq prototype aan het werk te zien. Die belangstelling komt niet uit de lucht vallen. Want deze verpleegkundigen zijn het over één ding eens: het aantrekken van compressiekousen is de hardnekkigste klus uit hun hele werkpakket. En de vele mechanische hulpmiddelen daarbij, lossen die fysieke belasting maar ten dele op.
De teamleidster heeft serieuze schouderklachten die behandeld worden met injecties: “ik weet zeker dat het van het werken met steunkousen komt. Een ergotherapeute liep mee om te zien of ik iets verkeerd deed, maar de klacht blijkt onoplosbaar”. Op de afdeling verdelen de verpleegkundigen hun steunkousen-werk. Het aantrekken van kousen doen ze in series van 5 tot soms wel 10 achter elkaar. “Iemand met lymfoedeem maakt het extra lastig. Sommige patiënten leggen we terug op bed, want horizontaal de kousen aantrekken heeft de voorkeur.”
Bij Zorgcirkel dragen zo’n 80% van de cliënten Therapeutische Elastische Kousen (TEK). Dat zijn zo’n 200 patiënten die elke ochtend in het spitsuur hun kousen aan moeten, al dan niet na het douchen. “Gemiddeld zijn we daar per cliënt zo’n 12 minuten mee bezig. Daarbij gebruiken we meestal zo’n aantrekkousje en soms handschoenen. Patiënten wassen hun kousen te weinig, waardoor die hun spanning verliezen. Dat maakt het ook onhygiënisch. Het aantrekken is echt de taaiste klus die er is.”
Als Reinoud demonstreert hoe je de kous op de HelpSoq zet en deze in alle kalmte het textiel over de ring stroopt, wordt er nog wat gegrapt op anderhalve meter afstand. Maar nadat de kous over het been van een vrijwilligster wordt aangetrokken in enkele seconden, stijgt er een uitgelaten gejoel op. “Dat apparaat wil ik hebben, mag ik hem meenemen?” en “Niet te geloven, dit is tof, waar moeten we tekenen?”
Daarna krijgen alle dames de kans om zelf eens een kous op het elektrisch hulpmiddel te zetten. En keer op keer moet de vrijwilligster eraan geloven. In enkele seconden heeft ze de kous weer aan. “Wat een uitvinding, met welk gemak dat gaat”. De demonstratie wordt afgesloten omdat diverse teamleden weer snel verder moeten, maar de boodschap die achterblijft is onmiskenbaar: dit is het apparaat dat verzorgenden nodig hebben. Dit is de machine die de onpraktische therapie met TEK-kousen gaat professionaliseren. “Jawel, wij willen er wel mee op de foto”.